Dla kogo terapia ręki?


Dla dzieci, które:

-nie lubią rysować,
-mają kłopoty z cięciem, lepieniem, wiązaniem sznurowadeł, zapinaniem guzików,
-kreślą niedokładne szlaczki, literki,
-nieprawidłowo trzymają ołówek, ściskają go za lekko, lub za mocno.

 

Na czym polega terapia ręki?  

Nie są to zajęcia na których tylko kreśli się szlaczki. Odbywają się na dużej sali do ćwiczeń ruchowych.

Pracując nad rączkami pamiętamy, że trudności z motoryką małą mają swoje podłoże w:
-złym przystosowaniu posturalnym,
-nieadekwatnym napięciu mięśniowym,
-osłabionych mechanizmach równoważnych,
-problemach z czuciem powierzchniowym,
-problemach z percepcją wzrokową,
-problemach z koordynacją wzrokowo-ruchową.
Pracując nad trudnościami manualnymi dziecka należy skupić się na funkcjonowaniu całego ciała, nie tylko dłoni czy ręki.

 

Przyczyny niskiej sprawności ręki:

Przyczyn niskiej sprawności ręki, a co za tym idzie, niechęci do rysowania może być wiele.  Czasem należy zastanowić się czy:

-Czy dziecko jest ogólnie sprawne ruchowo? Na przykład czy jeździ na hulajnodze, rowerze, kopie i rzuca piłkę, stanie na jednej nodze itp.?  Braki w tzw.  dużej motoryce przekładają się na ruchy drobne ręki.

-Czy potrafi się samodzielnie ubrać (skarpetki!) , zapiąć guziki, połączyć ze sobą klocki?

-Czy dziecko prawidłowo siedzi, czy podczas rysowania ma podparcie nóg?  Jeśli pomimo to często się zsuwa z krzesła, lub podpiera ręką,  to całą swoją energię dziecko zużywa w utrzymaniu prawidłowej postawy, szybciej się męczy, rozprasza.

-Jak pracuje łopatka malucha? Brak prawidłowej aktywności łopatki pociąga za sobą nieprawidłowości w pracy ręki.

-Czy dziecko nie przejawia zaburzeń ze strony układu dotykowego? Może wtedy ściskać kredki za mocno lub za lekko.

-Czy nie ma problemów z zakresu percepcji wzrokowej? Prawidłowy wzrok, ale też prawidłowa kontrola wzrokowa wykonywanych czynności, umiejętność śledzenia wzrokiem są warunkiem dobrego rozwoju motoryki małej.

-Czy umie się skoncentrować choć chwilkę? Czy nie rozprasza go wszystko wokół?

-Czy rozwoju ruchowego  nie utrudniają przetrwałe odruchy niemowlęce?

Jeśli podejrzewamy, że odpowiedź twierdząca na któryś z powyższych punktów dotyczy naszego dziecka to warto skorzystać z pomocy specjalisty. Może to być terapeuta integracji sensorycznej, bardzo doświadczony pedagog, lub najlepiej terapeuta ręki. Rozpoznanie przyczyny problemów grafomotorycznych dziecka i odpowiednio  dobrane zabawy i ćwiczenia stanowią klucz do przełamania oporów naszego dziecka przed rysowaniem.